Waarom mijn kind oma geen kusje hoeft te geven (en de peuterleidster ook niet)

Ik heb het even opgezocht.

280 dagen oud was James, toen hij zijn eerste high five gaf.

‘Jaaaaa’ riep ik trots. Je kunt het in het filmpje hieronder horen.

Maar Aaf Brandt Corstius vindt dat er teveel gehighfived wordt

Dat is mijn schuld én die van andere volwassenen, zegt ze. Het is een makkelijk alternatief voor bedankt of gedag zeggen, waar kinderen niet altijd zin in hebben. Aaf: ‘Het is nu dolblij ‘Hé Benjamin! Even high five!’ roepen en klats, de hele bedank- en groetkwestie is gecoverd.’

Brandt Corstius gaat verder: ‘Ik had het hierover met andere moeders. We detecteerden bij onze kinderen al een lichte highfivemoeheid. ‘Mijn kind weigert nog te highfiven,’ zei een van de moeders. De anderen knikten.’

Nou Aaf, I disagree.

James geeft nog steeds enthousiast high fives. En ik moedig hem van harte aan.

Ik word namelijk moe van dat ge-geef oma maar een kusje

Of de peuterleidster. Of de buurvrouw. Van mij hoeft James helemaal niemand te kussen.

Mijn kind is de baas over zijn eigen lijf. En dus ook over zijn kusjes. Dus als James geen kus wil geven is dat ok.

Nee zeggen mag. Sterker nog: als ik hem dwing om iemand tóch een kus te geven, dan zeg ik eigenlijk dat hij zijn eigen gevoel opzij moet zetten. Terwijl ik juist wil dat hij op zijn gevoel leert vertrouwen, en dat hij zich de baas voelt over zichzelf.

Maar met zo’n onbeschoft kind kun je je toch nergens vertonen?

Nou ja, ik leer James wel dat hij gedag zegt tegen bezoek. Maar of hij het daarbij laat of toch een kus of high five geeft, dat is aan hem.

En die high five heeft meestal zijn voorkeur. Dat begrijp ik best. Het is snel, stoer en het komt niet te dichtbij. Prima dus. High five oma, high five peuterleidster, high five buurvouw.

Goh, ik heb daar eigenlijk nog nooit zo over nagedacht

Nee, ik ook niet. Maar ik las vorige week over seksuele opvoeding op de website van Kind en Seksualiteit.

Neehee, dat is geen seksuele voorlichting. Seksuele opvoeding.

Klinkt misschien heftig voor een 2-jarige, maar die site gaat over seksualiteit in de breedste zin van het woord. Dus over het ontdekken van je eigen lijf en over het ontwikkelen van gevoelens. Seksualiteit heeft ook te maken met vriendschap, vertrouwen, veiligheid, eerlijkheid en grenzen aangeven.

Als je kind lekker in zijn vel zit, helpt dat hem om gezonde relaties aan te gaan.

Dat klinkt goed, kan ik mijn kind daarbij helpen?

Nou, er zijn geen strakke richtlijnen voor. En iedere ouder of verzorger heeft een eigen stijl.

Deze 5 regels zijn in elk geval niet verkeerd:

1. Lees over de normale seksuele ontwikkeling van kinderen. Op iedere leeftijd speelt het lichaam van een kind een andere rol in zijn ontwikkeling.
2. Zorg voor een open klimaat. Praat over seksualiteit en benoem de geslachtsdelen. Het liefst gewoon bij naam: piemel, plasser of penis voor jongens en spleetje, plasser of vagina voor meisjes. Duidelijkheid helpt en maakt de drempel lager. Kinderen durven zo beter vragen te stellen, nu en later.
3. Nee zeggen mag. Een kind wordt vaak aangeraakt, over de bol geaaid of in de wangen geknepen, of moet anderen aanraken of kusjes geven terwijl het dat misschien niet wil. Respecteer dat het lijf van je kind van hem of van haar is. Dat begint al als je kind heel klein is. Zeg wat je gaat doen: ‘Even wachten, even je piemel schoonmaken’.
4. Maak spelregels die je met je kind bespreekt. Binnen die grenzen mogen kinderen zelf ontdekken. Bijvoorbeeld:
   a. Je bent de baas over je eigen lijf, dus ook over kusjes
   b. Je mag nee zeggen als je iets niet wil
   c. Niet-leuke geheimen mag je vertellen
5. Stimuleer de ontwikkeling van de intuïtie van je kind. Je kind voelt situaties vaak goed aan, bijvoorbeeld als je verdrietig bent. Als hij vraagt: ‘Wat is er?’, geef dan een eerlijk antwoord: ‘Mama is verdrietig.’

Poeh, moet ik hier nu een heel beleid voor opstellen

Welnee. Maar denk er eens over na wat jij er van vindt. Hoe kun jij je kind vertrouwen geven in zijn eigen lichaam?

Bespreek het ook met je partner, zodat jullie op dezelfde manier met de grenzen van jullie kind omgaan. Dan heb je meteen geen discussies meer over die kusjes aan oma.

En hoe bespreek ik het met m’n 2-jarige?

Daar hebben ze boeken voor gemaakt. Bijvoorbeeld Baas over je eigen lijf geschreven door Melanie Meijer en Iva Bicanic.

Veel leesplezier.
Oh en een high five van James.